Barrage de Dix

Nadat we prettig lang hadden uitgeslapen en nog even ontbeten en gelezen hadden gingen we op stap naar een meertje om bij te picknicken en mogelijk te zwemmen. Omdat we niet naar hetzelfde meertje van  maandag 15 juli wilden gaan, had Rob een nieuw meertje uitgezocht. Dit lag aan het einde van het dal van Heremence, en bleek uiteindelijk een verrassing op te leveren. De tocht erheen was nog avontuurlijk omdat het met een splinternieuwe auto niet e het fijn is om in een straatje a la Cefalu op Sicilië terecht te komen en niet meer te kunnen keren...Afjjn dt gebeurde geheel niet, ondanks dat het weggetje wel steeds smaller werden minder professioneel aangelegd bleek te zijn. Totdat we op zo'n 15 kilometer ineens op een skistations stuitten, een grote parkeerplaats en 3 draaiende liften. Op onze vraag of we nog verder konden werd bevestigend gereageerd, dus we gingen steeds verder het smaller wordende dal in. Het was er prachtig ongerept... Op ons padje na, op een goed moment ko den we niet verder omdat er, hoe kon dat nu, een grote graafmachine op het pad voor ons zat. Dat zijn we dan ook uitgestapt, met ons picknickmandje en de boeken en fototoestellen. We bleken in een alpien wetland te lopen , met middenin een klein beekje. Bij het opkijken naR links zagen we plots een metershoge grijze damwand oprijzen, mm dat meertje zat daar dan achter. Het was de Barrage de dixence, en de vallei er oor is prachtig, een. Voedselarm  kalklandschap met ratelaar, gevlekte orchidee, alpenlelies, koekoeksbloem, St. Janskruid, blaassilene, en verschillende soorten alpine grassen en cyperaceae. Mooie foto s gemaakt daar.

S avondspits betrekt het weer iets over het dal van de Heremence, maar het komt niet tot regenen