Tanglewood
Door: Irene
15 Augustus 2015 | Verenigde Staten, Pittsfield
Hancock Shaker Village: Benieuwd hoe het leven in een afgesloten religieuze gemeenschap eraan toeging? In de Hancock Shaker Village komen oude tijden tot leven. Tot 1960 woonde een grote groep Shakers in Pittsfield, die ze de 'City of Peace' noemden. Het stadje bestaat uit achttien historische gebouwen die kenmerkend zijn voor de Shaker-stijl. Volg een tour onder leiding van gekostumeerde gidsen en kom meer te weten over de bijzondere gemeenschap, waar waarden als gelijkheid, vrede en eenvoud hoog in het vaandel stonden. Bekijk demonstraties in weven, spinnen en smeden of verken de omgeving door een van de vele wandelroutes.
Stond op de planning voor vandaag. Hebben we niet gedaan, maar aan meertje gezeten in het natte gras.
Op deze dag hebben we weer heel wat sportiefs te doen, Annefloor en Emilie lopen 8 kilometer op de loopband en irene loopt 4,2 km buiten . Dat betekent dat we nog net op tijd zijn voor het ontbijt in het zonnetje achter het hotel.
Eerst gaan we naarhet meertje Inoko, waar we even proberen te zwemmen. Het gras is enorm nat door de regenbuien van gisteravond. Het is helemaal een soort moerassen geworden. Dat merken we natuurlijk pas als we er twee minuutjes in zitten....
Het water is wat fris om te zwemmen- laten we het even proberen…Irene wordt door een kreeft gebeten, die eerst rustig onderwater stil leek te zitten. Toch maar er uit.
Nu willen we naar het Shakermuseum in Hancock en ook naar Lenox, omdat dat zo n leuk plaatsje was. Ondanks de TomTom , die voor ons echt wonderen verricht deze vakantie, komen we er dit keer niet. Zoals vaker hier in Amerika leidt het intoetsen van centrum niet tot het vinden van het winkelcentrum, maar komen we dan uit op de Villlage green en bij het gemeentehuis.
Vergeefs hobbelen we wat rond, en besluiten dan maar een ander stadje te zoeken.
We komen op iets langs een mooi meertje, en langs de highschool van Williamstown, en uiteindelijk ook bij Tanglewood.
Rob vindt al dat rondrijden wel genoeg gewesten besluit dat we daar maar moet wachten tot de deuren van het park open gaan. We zijn een uur te vroeg. Uiteindelijk mogen we picknicken op het gras. Het is heel grappig want mensen komen met stoeltjes en tafeltjes, hun bolderkarretje met wijn en glazen en een kleedje voor op het tafeltje. We krijgen ook nog een kleedje aangeboden om op te zitten.
Om zes uur begint er een soort presentatie met een sopraan en de dirigent van een andere avond, geleid door een heel kras baasje. Zijn stem laat hem wel erg in de steek, maar de vragen zijn best leuk.
Om half negen begint dan het concert pas eens. Het stuk van Barber is voor alleen strijkers en pauken, heel mooi - het adagio voor strijkers van Barber , bekend geworden Dior de film Platoon. Daarop volgt direct het stuk van Poulenc, met orgel. Een heel interessant stuk, met vooral een prachtig gespeeld deeltje 4(denk ik), waar het orgel net een frans accordeonetje lijkt. Ik vond het mooi.
Na de pauze de derde symfonie van st saens met orgel en piano en het volledige orkest. Leuk dat ze grote schermen hebben opgehangen waardoor je de musici goed kunt zien. Dit natuurlijk ook voor al die mensen (1000?) die het concert vanaf het gras achter ons volgen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley