Museums en ben s Chili bowl
06 Juli 2015 | Verenigde Staten, Washington
6 th july
We gaan vanochtend eerst in tweetallen. In het hotel wordt gestudeerd op infectie en afweer en op de nieuwste muziek service van Apple door Emilie en rob. Annefloor en irene gaan weer naar de Smithsonian , blikken even naar de jefferson memorial aan de andere zijde van de Potomac rivier en halen er de fietsjes weer op. Het eerste fietsenrek doet het niet meer, dus moeten we even lopen NAR Constitution ave en we halen de fietsen weer op bij het Ronald reagan gebouw.
Dan gaan we de bebouwvakte Mall op. We rijden weer langs het Washington monument , indrukwekkend maar niet echt mooi, en dan naar het WO II memorial. Dat ziet er prachtig uit met alle namen van de staten op de zuilen en middenin een mooie vijver met fonteinen, rustgevend in het groen. Iets verder komen we bij het Vietnam memorial, dit is een grote marmeren wand, halfrond tegen een helling op. Daarop staan alle namen van de gevallenen I de Vietnam oorlog, een indrukwekkend aantal. Sommige mensen staan er lang voor om de naam van een bekende te zoeken.
Dan rijden we verder langs het Lincoln memorial , een wit klassiscustixh gebouw met veel zuilen en een indrukwekkende trappenpartij, waar de wit stenen Lincoln, zittend op zijn stoel, ons allemaal overziet. Na dit fietstochtje, lichtjes heuvelopwaRts, hebben we geen zin in de trappen meer en geloven we het wel cat de man daar zit. En bovendien, we hebben geen slot op onze fietsjes.
De andere kant omrijdend komen we langs het Korea monument . Dit is eveneens een grote marmeren wand, met daarop gezichten van soldaten gegraveerd, erg mooi gedaan. Voor hen, in een perk met jeneverbessen staan beelden van in formatie optrekkende soldaten, geweer in de aanslag, speurend naar de vijand.
We fietsen terug over het voetpad, dat gaat eigenlijk best prima, tot weer een echt fietspad tegenkomen. Opnieuw een blik op d e Potomac rivier, en een soort bassin ervoor.
Aan zakelijk willen we de fiets parkeren voor de National Gallery, we kunnen niet besluiten of we nu naar beelden, de oude kunst of de nieuwe kunst willen kijken. De beelden vallen al snel af, maar de andere keuze laten we ook voor wat het is en we gaan naar het museum van de American Indian.
Nu is dat museum van de american indiN gevestigd in een prachtig organisch lichtgeel gebouw. De inrichting is ook heel mooi. Ook hier beginnen we op de vierde. Er is eerst een film, waarvoor we een tijdje in de rij staan en weer even tussendoor wat anders bekijken, dan rennen we terug , irene wordt bijna geplet door de automatische sluitende deur en kan zich nog net terugtrekken. Daar staan we dan buiten...
DN de rest van het museum maar eens bekijken. Hoogst aangenaam voor the eyes, mAr weinig diepgang. Eigenlijk leren we niet zoveel bij wat we al niet wisten, jammer. Wel een paar hele mooie shops met allerlei handicrafts en mooie boeken.
Buiten valt de warmte op ons als een tropisch kleedje. We bellen Rob en Emilie en spreken af bij metro. Na even puzzelen vinden we elkaar op de hoek van G street en 12 th street. Wat een immens saai systeem om je straten letters en nummers te geven! Vooral in die letters ontbreekt de logica ook volgend ons. We shoppen wat, en eindigen de dag in het Cardozo gebied bij ben s Chili bowl, ook een ontzettend leuke belevenis.
Een aardige vrouw neemt een foto van ons onder de banner van de zaak, en met president Obama s foto. Hè was here too ( hele block afgezet met politie, dus een leuk spontaan uitje voor de man).
Dan nog even yoga en- onmogelijke oefeningen! En een beetje nazwemmen in de pool van het hotel.
We gaan vanochtend eerst in tweetallen. In het hotel wordt gestudeerd op infectie en afweer en op de nieuwste muziek service van Apple door Emilie en rob. Annefloor en irene gaan weer naar de Smithsonian , blikken even naar de jefferson memorial aan de andere zijde van de Potomac rivier en halen er de fietsjes weer op. Het eerste fietsenrek doet het niet meer, dus moeten we even lopen NAR Constitution ave en we halen de fietsen weer op bij het Ronald reagan gebouw.
Dan gaan we de bebouwvakte Mall op. We rijden weer langs het Washington monument , indrukwekkend maar niet echt mooi, en dan naar het WO II memorial. Dat ziet er prachtig uit met alle namen van de staten op de zuilen en middenin een mooie vijver met fonteinen, rustgevend in het groen. Iets verder komen we bij het Vietnam memorial, dit is een grote marmeren wand, halfrond tegen een helling op. Daarop staan alle namen van de gevallenen I de Vietnam oorlog, een indrukwekkend aantal. Sommige mensen staan er lang voor om de naam van een bekende te zoeken.
Dan rijden we verder langs het Lincoln memorial , een wit klassiscustixh gebouw met veel zuilen en een indrukwekkende trappenpartij, waar de wit stenen Lincoln, zittend op zijn stoel, ons allemaal overziet. Na dit fietstochtje, lichtjes heuvelopwaRts, hebben we geen zin in de trappen meer en geloven we het wel cat de man daar zit. En bovendien, we hebben geen slot op onze fietsjes.
De andere kant omrijdend komen we langs het Korea monument . Dit is eveneens een grote marmeren wand, met daarop gezichten van soldaten gegraveerd, erg mooi gedaan. Voor hen, in een perk met jeneverbessen staan beelden van in formatie optrekkende soldaten, geweer in de aanslag, speurend naar de vijand.
We fietsen terug over het voetpad, dat gaat eigenlijk best prima, tot weer een echt fietspad tegenkomen. Opnieuw een blik op d e Potomac rivier, en een soort bassin ervoor.
Aan zakelijk willen we de fiets parkeren voor de National Gallery, we kunnen niet besluiten of we nu naar beelden, de oude kunst of de nieuwe kunst willen kijken. De beelden vallen al snel af, maar de andere keuze laten we ook voor wat het is en we gaan naar het museum van de American Indian.
Nu is dat museum van de american indiN gevestigd in een prachtig organisch lichtgeel gebouw. De inrichting is ook heel mooi. Ook hier beginnen we op de vierde. Er is eerst een film, waarvoor we een tijdje in de rij staan en weer even tussendoor wat anders bekijken, dan rennen we terug , irene wordt bijna geplet door de automatische sluitende deur en kan zich nog net terugtrekken. Daar staan we dan buiten...
DN de rest van het museum maar eens bekijken. Hoogst aangenaam voor the eyes, mAr weinig diepgang. Eigenlijk leren we niet zoveel bij wat we al niet wisten, jammer. Wel een paar hele mooie shops met allerlei handicrafts en mooie boeken.
Buiten valt de warmte op ons als een tropisch kleedje. We bellen Rob en Emilie en spreken af bij metro. Na even puzzelen vinden we elkaar op de hoek van G street en 12 th street. Wat een immens saai systeem om je straten letters en nummers te geven! Vooral in die letters ontbreekt de logica ook volgend ons. We shoppen wat, en eindigen de dag in het Cardozo gebied bij ben s Chili bowl, ook een ontzettend leuke belevenis.
Een aardige vrouw neemt een foto van ons onder de banner van de zaak, en met president Obama s foto. Hè was here too ( hele block afgezet met politie, dus een leuk spontaan uitje voor de man).
Dan nog even yoga en- onmogelijke oefeningen! En een beetje nazwemmen in de pool van het hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
